Kabuk
Sabah olmuştu. Güneşin ışıkları, ufak ve sıkışık yatak odasının küçük penceresinden sızıp içeriyi aydınlatıyordu. Odada oturulabilecek ve yatılabilecek olan tek yatağın yanındaki çalışma masasının üzerindeki alarmlı saat, keskin ve hızlı bir tonda çalıyor ve yatağın üzerinde olan tek kişiyi uyandırıyordu. Uyanan bu kısa boylu, zayıf adam, alarmın düğmesine basıp susturdu ve yüzüne vuran güneş ışığının etkisiyle gözlerini ovuşturup uyanmaya çalıştı. Bedeni, artık otomatikleşmiş bir kesinlik ile bu sıkışık odanın kapısına doğru dikkatle ilerledi ve kapıyı açıp evin bu odadan hariç yegane yeri olan banyosuna geçti. Ellerini ve yüzünü yıkarken yüzünün ne kadar sıkışık hissettiğini fark etti. Daha önce düşünmediği bir şeydi, ona göre vücudu onun için gayet iyiydi fakat bugün farklıydı belli ki. Bu düşüncenin nereden geldiğini merak ederken dün gece gördüğü kabusu hatırladı, daha doğrusu bu kabusun sonunun nasıl bittiğini... Nerede olduğunu ve oraya nasıl getirildiğini hatırla...